Gisteravond vanuit de haven in Hervey Bay naar Cooloola gereden. Een rustig dorp in de buurt van Tin Can Bay en Rainbow Beach. Twee plekken die ik allebei graag wil bezoeken. De eerste voor het Dolphin Center en de tweede vanwege de positieve verhalen.

Grotendeels in het donker gereden dus dat was best een spannende rit. Er lopen hier veel dieren rond (kangeroos, koala’s, koeien, paarden, dingo’s, kikkers, slangen en zwijnen) die s’nachts de weg over kunnen steken. De jongen van de benzinepomp waarschuwt me voor de weg die niet is afgezet met hekken en wenst me een “safe drive”. Dus ik ben alert en rij zoveel mogelijk met groot licht. Ik heb denk ik alleen een paar padden doodgereden...oeps!

Ik ga naar Jude’s Place en wordt daar hartelijk ontvangen door Jude & Ian. Ze hebben een prachtig huis met zwembad en een heerlijk terras.

Als ik morgen de dolfijnen wil zien/voeren zal ik weer vroeg uit de veren moeten. Maar kan daarna dan nog terugkomen voor een rustig ontbijt zegt Jude. Dus zo gezegd zo gedaan en om 7.15 uur rij ik naar Tin Can Bay waar het Barnacles Dolphin Center zit. Hier worden de dolfijnen gevolgd en voor een deel gevoerd. Vrijwilligers geven educatieve sessies en er is een mogelijkheid voor bezoekers om de dolfijnen te voeren. Wel gelimiteerd want ze krijgen maar 3 kg vis per dag (15 % van hun dagelijkse behoefte) de rest zullen ze zelf moeten vangen.Maar kennelijk komen ze hiervoor graag naar het centrum zwemmen.

Als ik aankom zijn er twee die rustig naast de vrijwilligers in het water op de bodem liggen te wachten. Een volwassen mannetje(eerste generatie) en een volwassen vrouwtje(tweede generatie) en het duurt niet lang voor de derde generatie er ook bijkomt. Het is een nog jonge dolfijn van 8 maanden. Die kan net als een klein kind natuurlijk niet rustig stilliggen en wachten maar zwemt rondjes en duikt zo nu en dan onder de moeder door.

Ze mogen niet worden aangeraakt dus de vissen worden plat op de hand aangeboden. Net als ik mijn vis aan het mannetje geeft duikt er aan mijn andere zij nog een dolfijn op “Mystic” die heeft waarschijnlijk gewoon even gewacht met verschijnen tot het voedertijd was.Het zijn er inmiddels zes en de vissen gaan er in als...koek(hhh)

Een toegangskaartje kost $ 5 en je kunt voor $ 5 een Fishtoken kopen of meer afhankelijk van hoeveel dolfijnen er op komen dagen.

Wat een heerlijke start van de dag. Ik rij terug naar mijn logeeradres en geniet daar op het terras zelf ook nog van een ontbijt en neem daarna een verfrissende duik in het zwembad.

Om 11.00 uur rij ik richting Rainbow Beach, een leuke plaats met een mooi strand en een bijzonder natuurverschijnsel; carlosandblow. Een unieke zandduin die door de wind is ontstaan vanuit de oceaan en inlands een enorme zandvlakte is geworden.Een must see dus!

Maar eerst ga ik het stadje verkennen, wat drinken inslaan en rondneuzen in de shops. Ik tref er allemaal potjes, flessen, sleutelhanger s etc. met gekleurd zand aan en boomerangs.En ook “The Dreamtime Legend of good luck”

Voor wie het nog niet kent, het vertelt het verhaal van de mooie Marrawar die verliefd werd op de regenboog, die haar elke avond bezocht. Maar de boze Burrawar van een andere stam steelt Marrawar als zijn slaafvrouw. Op een dag vlucht Marrawar en volgt Burrawar haar met zijn dodelijke boomerang. Ze roept de regenboog voor hulp en de boomerang raakt de regenboog en legt het loodje. De regenboog spat uiteen en valt in duizenden kleine stukjes op het strand. Maar is er nog steeds. Aboriginal vrouwen versierden hun haren met het gekleurde zand en geloofden dat de dappere regenboog een geluksbrenger en beschermer was.

Dan een klein stuk rijden naar de zandduin. Om er te komen moet je een bospad af wandelen en dan ineens sta je midden op een grote zandvlakte. Bizar en mooi tegelijk. Ik loop de duin af naar beneden. Het is alsof je zo de Pacific Ocean in loopt echter het laatste stuk gaat stijl naar beneden middels het lijken wel een soort van zout/krijtrotsen.Maar het uitzicht is magnifiek en de pittige klim weer naar boven dubbel en dwars waard.

Ik stap een beetje betoverd weer de auto in en vervolg mijn weg naar Mullumbimby. Volgens Jude en Ian een leuk, urban stadje inlands met leuke pubs en winkeltjes...dus let’s try.

De keus in accommodatie is niet geweldig maar ik vind een kamer boven een pub in het historische pand in de hoofdstraat.Als ik er aankom is de keuken al dicht maar stroomt de bierkraan nog volop...