Een voor de hand liggende keus van Unesco Werelderfgoed zegt Loonly Planet en ook de toeristen die ik hier tegenkom zijn het er allemaal over eens.De Blue Mountains die mag je niet overslaan.

De voet van deze bergketen begint zo’n 65 km ten westen van Sydney en strekt uit tot een zandstenen plateau op 1100 meter hoogte. De bergketen heeft zijn naam te danken aan de blauwe waas die er boven hangt. Een waas van eucalyptusolie vermengt met lucht. Het grootste gedeelte is nl. droog eucalyptusbos maar er staan ook tea trees and pine trees e.a. bomen en planten.De geur die er hangt, kun je je misschien wel voorstellen, is ronduit verrukkelijk.

Ik heb een dagtour geboekt en wordt om 07.20 uur opgepikt bij het Radisson BLu Hotel...hoe toevallig, vandaag is Blue......We pikken nog wat andere mensen op en vertrekken met een bont gezelschap richting de bergen. Russen, Letten, Amerikanen, Fransen, Maleisiers, een Oostenrijkse en een Japanner. 17 bondgenoten voor één dag en David onze gids/chauffeur, een echte Aussie die over een flinke portie humor blijkt te beschikken.Onderweg hebben we nog een pick-up en stop bij het Olympische Park. Een dorp op zich waar in 2000 de Olympische Spelen waren en wat nu nog wordt gebruikt voor allerlei culturele en sportactiviteiten en -evenementen.Dan rijden in anderhalf uur door naar Katoomba, de grootste plaats aan de top en krijgen bij Echo Point een prachtig uitzicht over de eerste vallei.

Daar staan de “Three Sisters” uit zandsteen gevormde rotsen. Het lijkt wel alsof er een beeldhouwer aan het werk is geweest maar dit is toch echt een staaltje kunst van moeder der natuur. Het uitzicht wordt nog spectaculairder als we de scenic skyway nemen en we via de kabelbaan over de vallei vliegen. De scenic cableway brengt ons daarna de vallei in waar we een mooie wandeling maken door een stuk regenwoud aan de noordkant van de vallei. Via de meest stijle railway ter wereld worden we weer omhoog getrokken. Een bijzonder belevenis. Je kunt ook langs deze weg naar beneden...als je geen hoogtevrees hebt tenminste, dat is vast nog een stuk spannender. Maar daarvoor moet je dan ook wel een tijdje in de rij staan meestal.

We rijden terug naar Leuta, een lager gelegen dorp en stoppen onderweg nog bij het tweede dal en een kleine waterval. Tja, gezien de droogte hier zijn de watervallen niet bepaald spectaculair natuurlijk.We lunchen in Leuta en hebben dan nog een laatste stop bij een mooie look out.

Daarna rijden we terug naar Sydney en gaan we naar Feather’s Wildlifepark waar veel vogels, kangeroos en koala’s te zien zijn. Van deze laatste kan ik geen genoeg te zien krijgen. Ze in het wild spotten is bijna onmogelijk maar op deze manier kun je je ze van dichtbij bij bekijken en bijna een knuffel geven.Vooral nu...ze wakker zijn en zich te goed doen aan verse eucalyptus.

We worden afgezet bij de ferry Olympic Park maar niet nadat David ons de “Boomerang en Digeridoo” heeft gedemonstreerd.Het was een lange maar heerlijke dag en we stappen allemaal enigszins rozig aan boord van de ferry...ommet full speed flink uit te waaien, onderweg terug naar Circulair Quay.