jewelsofoceanie.reismee.nl

Onderweg naar Kaikoura

Vandaag afzakken naar het zuiden dus de spullen weer ingepakt.Ik loop nog even binnen bij Adrianna om afscheid te nemen maar tref daar Beth, een vriendin uit Christchurch die een paar dagen op visite is. Ze vertelt me van alles over de stad en de aardbeving die daar acht jaar geleden nu heeft plaatsgevonden.De strijd om de Kathedraal of het gebouw moet worden opgeknapt of vervangen.

Het is mijn volgende stop na Kaikoura waar ik vandaag naartoe ga. Maar zo heb ik ineens weer allemaal leuke en praktische informatie voor mijn geplande citytrip daar. Ze is tachtig jaar en het zal altijd haar stad blijven. Ook tijdens en na de de aardbeving is ze gebleven. Als het mijn tijd is...is het mijn tijd zegt ze daar gaik niet voor op de vlucht en daarna was er zoveel werk te doen. Veel mensen hadden niks meer en we waren afgesloten van de buitenwereld, zonder water en elektriciteit. Maar je staat er versteld van wat je kunt in zo’n situatie. Ik vertel haar over mijn reis en het prachtige land...kippevel moment voor ons beiden. We omhelsen elkaar en nemen afscheid. Warm en welkom.

Ik ben nog maar een klein half uur onderweg als ik langs twee oude boothuizen rijd. In beide zit een café gevestigd dus te uitnodigend om niet te stoppen voor een kop koffie. Op de veranda met een lekker windje over het water turen. Met een stukje spicy Apple/walnutt cake..jammie.Het boothuis is ternauwernood van verval gered en is gelukkig weer in ere hersteld zij het dan als café en locatie voor trouwerijen, feesten en partijen.

De volgende stop is in Havelock, bekend van de mosselindustrie aan de Pelorus Sound, één van de Marlborough Sounds. Een groot aantal oude gezonken rivierdalen die gevuld zijn met het water uit de Pacific Ocean. Hier bevinden zich veel mosselen. Het is een klein maar levendig plaatsje met een museum, leuke winkeltjes en een paar restaurants waar je uiteraard mosselen kunt eten. Ik loop even binnen bij de Watersport/hengelsport/kampeerwinkel om het assortiment te bekijken en een collegiaal praatje te maken met het echtpaar die de winkel runnen. Krijg gelijk een leuk relatiegeschenk mee een flesopener.En ik beloof dat ik een foto op zal sturen als ik hem in Nederland gebruik.

Dan weer de weg op want ik heb nog een aantal kilometers te gaan naar Kaikoura en ik kom ook nog langs een zeehondenplek die ik zeker niet wil overslaan.En rijden kost tijd hier, veel meer tijd dan in Nederland en er zijn regelmatig werkzaamheden aan de weg die voor de nodige oponthoud zorgen. Maar rond 17.30 uur ben ik bij Ohao waar een grote groep zeehonden op de rotsen bivakkeert. De volwassenen liggen allemaal te slapen maar de kleine zeehondjes zwemmen in het water tussen de rotsen of zijn zoekende naar hun ouders. Geweldig gezicht en ik kan er wel uren naar blijven kijken maar als de zon achter de bergen verdwijnt wordt het snel frisser en ik wil voor donker eigenlijk wel op mijn bestemming zijn, het Ierse hotel met een pub op een voormalige boerderij....





Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!