Het is te zien dat ik in een skigebied ben aangekomen.Aan de borden langs de weg en ook de “Adventure Lodge” waar ik vannacht heb geslapen heeft veel weg van een Alpenhotel. Een chalet met een grote openhaard en gemeenschappelijke woonkamer. Boven en beneden tweepersoons slaapkamers en de douche/toiletten delen we.

Het ligt in het park en vlakbij de populaire Tongariro Alpine Crossing Track. Een wandelroute van 19,5 km dwars door een vulkanisch landschap. Een onvergetelijke route die volgens de reisgids ongeveer 6 - 8 uur in beslag neemt. Voor mij iets te lang gezien mijn planning maar ook wat betreft mijn conditie vrees ik. Voor extra uitdaging is er ook nog een Noordelijk circuit van 43 km. Hier moet je dan ook vier dagen voor uittrekken.

Toen ik aankwam was de receptie al dicht maar er lagkeurig een enveloppe met de sleutel en informatie voor me klaar op de veranda.

Aan de verhalen te horen van een een stel Britten die terug van de tocht komenis het idd. een vermoeiende maar geweldige ervaring.

Heb nog even getwijfeld of ik vanochtend misschien toch om 7.00 uur bij de receptie had moeten gaan staan om de shuttlebus naar het vertrekpunt te nemen. Maar niet heel lang...want ik ben gewoonweg niet goed voorbereid.

Dus toast ik om 9.30 uur op mijn gemak een paar broodjes en zet een kopje thee en vertrek dan om te informeren bij het bezoekerscentrum van het park. Er is vast wel een een leuke route die in mijn plaatje past...

Ik krijg twee mogelijkheden, de berg oprijden en daar een tocht van 2 uur lopen of vlakbij het bezoekerscentrum de Ridge Track volgen voor een mooi uitzicht over het gebied.Ik rij eerst naar boven om daar poolshoogte te nemen maar het is er kaal en rotsachtig met verlaten skihutten. Bovendien is er helder weer nodig voor een een goed uitzicht(en dat is het niet). Als ik even uitstap weet ik het zeker...ook nog koud...ik rij weer 6 km terug naar beneden en wandel de track daar en geniet van het prachtige uitzicht over de bergen.

Na een lekker kopje pompoensoep met pinda’s in het Chateau begin ik aan mijn verdere doorreis naar het Noorden. Want ook daar is er vulkanisch landschap te bewonderen dus krijg ik alsnog de kans om iets van dit bijzondere natuurverschijnsel te zien.

De route door het park is prachtig dus weer regelmatig even stoppen voor een mooie stromende beek of een meer met zwarte zwanen...